Sen hiç mektup yazıp denize attın mı? Ada yaptı, evet. Ve inanamayacaksın ama tam on iki gün sonra cevabı geldi.
Cevabın içinde aşırı beklenmedik bir arkadaşlık vardı. Olaylar ise İstanbul’un göbeğinde geçiyordu.
Ada böylece nihayet ergenlik depresyonundan çıktı. Artık üzerine yapışan pijamasından kurtuldu. Kendini bir anda çok küçük ve beklenmedik şeylerin içinde buldu.
Tüm olanlardan sonra Ada artık biliyordu ki her şeyin ama her şeyin; hayattaki o en küçük anların bile bir anlamı vardı.

*Tek bildiğim şuydu; fevkalade yalnızdım. *Bir şey olmak için deliriyordum ama olabildiğim şey ancak 'hiç kimse'ydi. *Kader beni hiç işe yaramayan konularda haklı çıkarmaya bayılır. *Çok güzel değildim, çok zeki değildim, çok zengin değildim, çok aptal değildim, çok çirkin değildim. Ben neydim? * -Hişş Ada uyan, sen Varsın! -Eee? -Ya olmasaydın? *Oysa bizim okulun en büyük işlevi buydu; adından ayakkabına kadar her şeyle gösteriş yapmak! *Benim cesaret edebileceğim ne vardı? Ne varsa onu yapsaydım ne diye oyalanıyordum? *Bir gün o piyango bana da vuracaktı; şimdiye kadar hiç rastlamadığım talih kuşu omzuma konacaktı. *Öğretmenler odasına rahatça girip çıkabilen o tüm hocaların tanıdığı kız belki ben olurdum! *Aynı delikten ikinci kez mi ısırılacaktım? *Yani keşke hep sussa belki onu bir süre daha sevebilirdim.

-Genç okurların kendi yeteneklerini ve ilgi alanlarını keşfetmelerine yardımcı oluyor. -İnsanın kendini tanımasının ve kendisi olmasının önemini vurguluyor. -Arkadaşlığın değeri ve gerçek arkadaşlığın ne demek olduğuna dair okura bir bakış açısı kazandırıyor. -Problem çözme ve kişinin problemleriyle yüzleşme becerisini geliştiriyor. -Akıcı dili, merak uyandıran kurgusu ile genç okurlarda okuma alışkanlığı kazandırmaya yardımcı oluyor...