Karlı bir günde İstanbul’da doğdu. Meraklı bir çocuktu. Erkenden okudu yazdı. Okulları çarçabuk bitirdi. Öğretmen oldu. Ama kafası okul dışındaki her şeyle dopdoluydu. Ağaçlar nasıl konuşur, kirpiler nasıl sarılır, merak eder dururdu. Çocukları seviyor ama sistemlere sığamıyordu. Hep bir şeyler arıyordu. Öğretmenliğe “elveda” dedi; anneliğe ise merhaba… Dört çocuklu bir anne oluverdi. Aradığı hakikat onların gözündeydi. Çocuklar gibi an’da olmak istiyor, sonsuz bir yolculukta seyahat ediyor şimdi.