1864 yılında Manastır vilayetine bağlı Görice sancağı bölgesindeki Nasliç kasabasında doğdu. Babası, Girit’te Hanya mütesellimi ve Tanzimat’tan sonra Hanya Meclis Reisi olan Abdülhalim Bey’in oğlu Haydar Beydir. Anne tarafından dedesi ise, Arnavutluk’un tanınmış ailelerinden birine mensup olan Nasliç âyanı Timur Bey’dir. Henüz birkaç aylıkken annesini kaybetti. Beş yaşına kadar, dedesi Timur Bey’in yanında kaldı. On iki yaşına kadar, babasının memur olduğu Görice, Ankara, Kırşehir ve Şarkikarahisar (Şebinkarahisar) ve bir süre de Selanik ve İstanbul’da dolaştı. İlk ve orta öğrenimini buralarda ve bir yıl da Soğukçeşme Askeri Rüştiyesi’nde yaptıktan sonra 1878 yılında Askeri İdadi’ye, 1881’de girdiği Harp Okulu’ndan 1884’de süvari birincisi olarak diploma aldı. Teğmen ve o zamanki usule göre Harp Akademisi’ne kabul edilerek 1885’de üsteğmen oldu. 1887’de öğrenimini bitirerek kurmay yüzbaşılığı rütbesine yükseldi. Harp Okulu ve Harp Akademisi sınıflarında strateji ve askeri coğrafya öğretmenliği ve von der Goltz Paşa’nın yardımcılığı ile okulda kaldı. 1889’da kolağası oldu. İki yıl sonra staj için Almanya’ya gönderildi. 1894’te yurda döndü ve İstanbul, Suriye, Filistin ve Sofya’da çeşitli görevlerde bulundu. 1897 Osmanlı-Yunan savaşı sırasında Dömeke ve Çatalca savaşları planlarının hazırlanmasında büyük emekleri geçti. Lübnan ve Hicaz’da önemli hizmetlerde bulundu. 1904’de Yemen isyanını bastırmakla görevlendirildi. 1905’de mirlivalığa, 1907’de ferikliğe terfi etti. 1908’de Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Reisliği’ne (Genelkurmay Başkanlığı) getirilen Paşa, Mahmut Şevket ve Gotz Paşalarla anlaşmazlık yüzünden tekrar Yemen’e gönderildi. Buradaki isyanı bastırdı. Faydalı hizmetlerinden dolayı Genelkurmay başkanlığı yanında Ayan Meclisi üyeliği de verildi. Balkan savaşlarının sonlarına doğru İstanbul’a dönerek Trakya ordusunda görev aldı. Harbiye nazırlığı yaptı. Kaydıhayatla Yaver-i Ekremlik rütbesi aldı. I. Dünya Savaşı sırasında İkinci Ordu ve Umum Kafkas Orduları grup kumandanlığına getirildi. Brest-Litowsk ve Bükreş konferanslarına askeri delege olarak katıldı. İttihat ve Terakki kabinesinin istifasından sonra sadaret mührü kendisine verildi (14 Ekim 1918). Ancak 25 gün süren sadrazamlıktan 8 Kasım’da istifa etti. 1919’da İkinci Damat Ferit Paşa kabinesinde sandalyesiz bakan, 1920’de Ahmet Tevfik Paşa’nın üçüncü kabinesinde Dâhiliye ve 1921’de Hariciye bakanlıklarında bulundu. 1921’de görevden ayrıldı ve 1923 yılında emekli oldu. Cumhuriyet hükümetinde herhangi bir görev almadı. 1937 yılında İstanbul’da vefat eden Ahmet İzzet Paşa Almanca, Fransızca, Arapça ve Farsça biliyordu. Mert, dürüst, erdem sahibi ve gerçek bir vatanseverdi. Feryadım adlı iki ciltlik hatıratından başla Din ve İlim, Askeri Konferanslar Serisinden Yunan Seferi, Almanca yayınlanan Harb-i Umûmi Mes’ûliyetleri ve Abdülkerim Nadir Paşa’nın uğradığı haksızlığa karşı yazdığı önemli bir savunması daha vardır.