Ebu’l-Ferec [Zeynüddin] Abdurrahman ibn Receb, 1335’te Bağdat’ta dünyaya geldi. İlk öğrenimini hadisçi olan babası ve dedesinden gördü. Bağdat medreselerinde çocuk yaşta önemli üstadlardan ders aldı. Dönemin seçkin âlimlerinden icazet aldı. Daha sonra Şam’a gitti ve oranın en seçkin hadisçisinden de icazet aldı. Sonra Nablus’a, ardından Kudüs’e giderek tanınmış âlimlerden ders halkalarına katıldı. Tekrar Bağdat’a dönüp hadis okumasına devam etti. Hacca gidip geldikten sonra İbn Kayyim el-Cevziyye’nin talebesi oldu. Bir ara Kahire’ye giderek oradaki üstadlardan da ders gördü. Kendisini ilme ve Allah’a adamış bir hayat sürdü. Sonradan ünlü âlim olacak pek çok talebe yetiştirdi. Hadisleri, sahabenin ve eski büyük âlimlerin hayatlarını çok iyi bilirdi. Edebî bir konuşma yeteneği de olduğu için verdiği vaazlar cemaati çok etkilerdi. Çevresindeki Allah’a yönlendiren bir duruşu vardı. Müttakî kişiliğiyle herkes tarafından sevildi, sayıldı. Fıkıh, usul, tefsir, kelâm, ahlâk ve tarih dallarında günümüze ulaşan elliden fazla eseri vardır. 1393 yılı Ramazan ayında Hakk’a yürüdü.