30 Ekim 1821’de Moskova’da, babasının doktor olarak görev yaptığı Yoksullar Hastanesi’ne ait bir apartmanda doğdu. Babası sert ve acımasızdı. Annesini on beş yaşında kaybetti. 1837’de annesinin ölümünün ardından babasının yanından ayrılarak St. Petersburg’a taşındı ve orada Askerî Mühendislik Okulu’na kabul edildi. Öğrencilik yıllarını Rus ve Avrupa edebiyatının önde gelen yazarlarının eserlerini okuyarak geçirdi. Kısa bir süre askerlik yaptıktan sonra ayrılıp edebiyatla uğraşmaya başladı. İlk romanı İnsancıklar’ı 1846’da kaleme aldı. 1954’te yayımlanan bu roman, Rus edebiyatının ilk toplumsal romanı sayılır. Bu eserin basılmasından sonra ünlendi. 1879’da en büyük romanı Karamozov Kardeşler’i yazmaya başladı. Yaşamının son döneminde Petersburg yakınlarında küçük bir kasaba olan Staraya Russa’da yaşadı. 28 Ocak 1881’de burada yaşamını yitirdi.

Günümüzde de en çok okunan yazarlar arasında yer alan Dostoyevski, eserlerinde iki dünya savaşı arasında kalmış bir kuşağın ahlaki, dinî, siyasi buhranlarını, etkileyici bir dil ve ustalıkla dile getirmiştir. Gözlemlerinin keskinliği, ayrıntılara verdiği önem, eserlerindeki sağlam karakterleri ve roman kurgulamadaki ustalığıyla, Avrupa’da ve Rusya’da kendisinden sonra gelen hemen tüm yazarlar üzerinde etkili olmuş, dünyadaki edebiyat ve düşün akımlarında önemli rol oynamıştır.

Amcanın Rüyası, Beyaz Geceler, Uysal Kız, Budala, Ecinniler, Ev Sahibesi, İnsancıklar, Karamazov Kardeşler, Kumarbaz, Ölüler Evinden Anılar, Öteki Ben, Suç ve Ceza, Yeraltından Notlar başlıca eserleri arasında yer alır.