1563’te Hindistan’ın Sirhind şehrinde dünyaya geldi. Lakabı “Bedreddin” olmakla birlikte Hz. Ömer’in soyundan geldiği için “Farukî” nesebiyle anılır. “Müceddid-i Elf-i Sânî” (İkinci Bin Yılın Yenileyicisi) unvanı ona sahip olduğu derin ilimler ve kapasite neticesinde verildi. Eğitimine babasının rahle-i tedrisatından geçerek başladı ve ondan Arapçayı öğrendi. Kadı Behlül Bedahşanî’den hadis, tefsir ve bazı usul ilimlerinde diploma adlı ve on yedi yaşında eğitimini tamamlayıp bütün İslamî ilimlerden icazet sahibi oldu. Kadirî ve Çiştî bağlantıları babasından gelen İmam Rabbanî, babasının vefatından sonra hacca gitmek üzere Sirhind’den yola çıktı. Muhammed Bâkî Billah’ı ziyareti esnasında halihazırda ilgi duyduğu ilhamat yolunda kalbine büyük sırlar nakşolundu ve Bâkî Billah’a intisab ederek Ahrariyye yolunda ondan icazet aldı. Hayatı boyunca yaşadığı dönemin Hindistan’ında ortaya çıkan bidatlere ve dinin yanlış algılarına karşı doğruları anlatmaya çalıştı. Bu sebeple bazı çevreler tarafından çeşitli ithamlarla suçlandı. Büyük sufilerin sekr halindeki sözlerini açıklayarak onlara düşmanlık yapılmasına engel olmaya çalıştı. Vefatından on sene önce ölümünün kendine malûm olduğunu beyan etti ve 1624 yılında Sirhind’de Hakk’a yürüdü.