Nazan Bekiroğlu'nun unutulmayan ve defalarca okunan kitaplarından biri. Yusuf ile Züleyha kıssası üzerinden beşeri aşktan ilahi aşka uzanan yolculuğa dair derin tahliller içeren ve büyük bir okuma keyfi veren bir eser.

İnsan o ki, O’ndan başkasını sevemez sevginin mahiyeti icabı, O’ndan başkasını bilemez bilginin mahiyeti icabı. Işık ki tek kaynaktan dağılır, ışığa yakın olan aydınlık, uzakta kalan karanlıktır. Her şeyin O’ndan olması, ve ışığın tek kaynaktan dağılıyor olması O’ndan başkasının bilinme ve sevilme ihtimalini tümden yok eder. Kimi zaman sevdiğimizin ne olduğunu bilmeden severiz. Ve insan henüz neyi sevdiğini bilmediği böyle zamanlarda O’ndan başkasını sevdiğini zannedebilir: Bir çiçeği, bir kuşu, denizi, yağmuru, gökyüzünü, yazıyı, yazıyı yazanı, kalemi tutanı, bir yaratılmışı hasılı. Söz gelimi Leylâ Mecnun’u, Şirin Ferhâd’ı, Züleyha Yûsuf’u sevdiğini zannedebilir. Oysa sevmek, en fazla, neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir.

Kuran'da ahsenü-l-kasas olarak geçen Yusuf ile Züleyha kıssasının Nazan Bekiroğlu'nun kaleminden yeniden yazımı olan bir eser. Mecazi ve ilahi aşkı, Hz. Yusuf'un, Hz. Yakub'un, dönemin Mısır'ını, Firavn'ın iman edişini üç rüya (Yusuf'un, Züleyha'nın ve Firavn'ın) üzerinden aktaran modern bir mesnevi.