İstanbul Boğazı… İçinden deniz geçen şehrin gerdanı… Orada mazinin diriltici saflığı, gökyüzü kadar parlak değil mi? Burada hayat bulmuş öyküler, uyku değil hâlâ görülen bir rüya. Bu yüzden ara ara zamanın perdesini sıyırıp; karşımıza çıkan dejavular, hakikat denizinde seyahat etmemizi sağlayan sessiz gemi’ler aslında. Belleğimizin ardiyelerinde asılı duran levhalar, kalbi ılıyan hemen herkesi aydınlığa; ama en çok da hüznümüzün mayasına yönlendiriyor. Ol sebepten kurmaca ile gerçeğin tahterevallisinde bir aşağı bir yukarı seyreden ruhumuz, hatıraları sayıklıyor. Bu terennümleri, hiç şüphe etmeden; ahiret rivayetleri sayıyoruz.

“Çünkü kentin izini sürmeye yeltenmek, kendi ruhunu tamamlamaya yönelik bir yürüyüştür.” diyen yazar, şehrin mazisiyle yaşadığı saatleri birleştiriyor, ikinci zaman’ın kapısını aralıyor.   

Samet Altıntaş, Boğaz’ın Dört Muhafız’ı; Aziz Mahmud Hüdâyî, Beşiktaşlı Yahya Efendi, Yûşâ Aleyhisselam ve Telli Baba üzerinden bir İstanbul fotoğrafı çekiyor. 

Kitap, Boğaziçi'ni bir de dört manevi büyüğün; Aziz Mahmud Hüdayi, Beşiktaşlı Yahya Efendi, Yûşâ Aleyhisselam ve Telli Baba'nın hayat hikâyelerinin örgüsü etrafında anlatıyor. Yazar Samet Altıntaş gayet akıcı ve tek solukta okunacak bir üslupla bu anlatımı başarıyor.

Mitos insanlığın, menkıbe Türk’ün evidir. Mazi, hatıraların evi olmasının yanı sıra hâlen konuşan bir coğrafyadır. Kentin izini sürmeye yeltenmek, kendi ruhunu tamamlamaya yönelik bir yürüyüştür.

Boğaz'ın Dört Muhafızı, İstanbul şehir kitaplığında ilk olma özelliği taşıyor. Daha önce bir şekilde müstakil olarak anlatılan Aziz Mahmud Hüdayi, Beşiktaşlı Yahya Efendi, Yuşa Aleyhisselam ve Telli Baba'nın biyografileri tek bir başlık altında inceleniyor. Yazar, okurla hâlleşen üslubunun yanı sıra kurgusunu dipnotlarla destekliyor. Çalışmanın bir diğer alametifarikasıysa eserin görsellerle de desteklenmesi, bu da kitaba hareket getiriyor. Samet Altıntaş, yaptığı kültür gezileri ve yine yazdığı kültür tarihi yazılarıyla bilinen/sevilen genç bir kalem.