Bu eser, Gazzâlî’nin bir âlim, filozof ve sufi olarak şüphe, sorgulama ve hakikat arayışıyla geçen yolculuğunu anlattığı otobiyografik bir metindir. Yıllarca medreselerde ilim öğrettikten sonra yaşadığı entelektüel bunalım ve manevi arayış sonucu toplumdan uzaklaşıp tasavvufa yönelişi, bu kitapta samimi bir dille anlatılır. Gafletten Uyanış ismiyle dilimize çevirdiğimiz bu eserde Gazzâlî, sadece aklî değil kalbî ve sezgisel bilgiyi de içeren bir yaklaşımla gerçek bilgiyi bulduğunu ifade eder.

"Gerçeklerin hakikatine ulaşma arzusu, hayatımın başından, gençliğimin ilk demlerinden itibaren benim değişmeyen meşguliyetim ve benimsediğim yol olmuştu."

Yazıldığı dönemden itibaren tartışmaların merkezinde olan bu kitap, aynı zamanda Gazzâlî'nin hakikati arama yolunda çektiği fikir sancılarının en somut örneği olarak karşımıza çıkmaktadır. el-Münkız mine'd-dalal isimli bu meşhur eserde Gazzâlî, kendi döneminde zirve kabul edilen kelam, felsefe, tasavvuf ve batinlik gibi ilimleri en ince detayına kadar eleştirerek aslında o ilimlerdeki vukufiyetini bariz bir şekilde ortaya koymuştur. Hakikat bilgisine ise ancak sufilerin yoluyla ulaşılabileceğini söyleyen Gazzâlî, günümüzde de tasavvuf metinleri denilince akla gelen ilk isimlerden biridir. Bu yönüyle bu klasik eser doğrudan Gazzâlî'nin zihnini yansıtmaktadır.