Ben Mertcan Hiçyılmaz!
Soyadım Hiçyılmaz olabilir ama ben çoktan yıldım! Peki, neden mi yıldım?
Evde azıcık top oynasam “BİZDEKİ DE KAFA YANİ SONUÇTA!” diye homurdanan Fikret amcadan…
“Ne o, tamirat mı var? PAT PAT PAT sabahtan beri!” diye çıkışan Handan teyzeden…
Bir de eve girer girmez yapıştıkları, cansız ve soğuk tabletler ile telefonlar yok mu…
Oysa eskiden ne oyunlar, ne eğlenceler varmış! Seksek, yakantop, beştaş, körebe, istop, misket, uzuneşek (Evet, adı gerçekten böyleymiş!), saklambaç, bezirgânbaşı… Daha neler neler varmış, bir bilsen!

“İçimden gelenleri ve içimden gelmeyenleri listeleyecek kadar doluyum.”

Çağdaş çocukların gündelik kaygılarını mizah yoluyla görünür kılar. Okura teknolojiyle kurduğu ilişkiyi sorgulama fırsatı sunar. Hareketin ve oyunun ruh sağlığına katkısını öne çıkarır. Aile içi iletişimi ve kuşaklar arası çatışmayı gerçekçi biçimde işler. Arkadaşlık, dışlanmışlık ve kabul görme gibi temel sosyal meseleleri işler. İroni ve anlatıcının iç sesiyle eleştirel düşünmeyi teşvik eder. “Anormal” algısının toplumsal ve göreli olduğunu sorgulatır.