Başarısızlar Kulübü'nün yazarı Anıl Basılı'nın kendi yaşamından esinlenerek kaleme aldığı Büyük Dostum, vefadan dostluğa, mektuptan Büyükada gezisine pek çok farklı noktaya değiniyor. Atlas, kitaplardan ve kitap okumaktan hiç hoşlanmayan Pasaknaz Teyze'nin fikirlerini değiştirebilip onu bir "kitap kurdu" yapabilecek mi? Peki Pasaknaz Teyze neden kitapları sevmiyor? Sıcacık anlatımı ve başarılı kurgusuyla Büyük Dostum, hepimizin dostu olacaktır.

Pasaknaz Teyze'ye sarıldım. "Çok mutluyum. O gün sana dediğimi hatırlıyor musun? Hani şu büyük dostlar olanı..." diye sordu. "Hatırlamaz mıyım Pasaknaz Teyze, tabii hatırlıyorum. Aslında hiç unutmadım." Ona sanılmaya devam ettim ve fısıldadım: "Büyük dostlar, yönünü asla kaybetmezler..." Eğer Büyükada'da yürürken bir teyze size laf atarsa dönün ve ona iyice bakın. Belki Pasaknaz Teyze'yle karşılaşmış olabilirsiniz. Eğer elinde hortumu tuttuğunu fark ederseniz kaçacak bir yer arayın.

Büyük Dostum, çocuk ve yetişkinin kurduğu bağ ile empati kavramını devreye sokuyor. Bir yönüyle mizahi karakterler içeriyor ve eğlenirken sorgulama imkanı sağlıyor. Topluma dair eleştiri içeriyor. "Birini kaybetmek kolaydır, önemli olan onu kazanmaya çabalamak." mottosuyla hareket ediyor. Mektup türüyle ilerleyen örgü, gençleri yazmaya teşvik ediyor. Dostluğun ve paylaşımın iyileştirici gücüne odaklanıyor. Çocukluktan yetişkinliğe uzanan bölümde ise vefa kavramını ele alıyor. Saygı duyduğumuz kişileri unutmadığımızın, zamanı geldiğinde onlarla tekrar buluştuğumuzun altını çiziyor.