Hz. Mevlânâ hakkındaki kanaatlerimizin büyük bir kısmı Hazret’in vuslatından yaklaşık seksen yıl sonra Ahmed Eflâkî Dede tarafından kaleme alınmış olan Menâkıbü’l-Ârifin'e dayanır. Ancak Hz. Mevlânâ'dan Görüp İşittiklerim, Hz. Mevlânâ’ya kırk yıl hizmet eden, onun en yakın müridlerinden Sipehsâlâr Feridun bin Ahmed Hazretlerinin, Hz. Pîr’le ilgili hatıra ve düşüncelerini barındırmaktadır. 

Literatürde "Sipehsâlâr Risalesi", "Risale-i Sipehsâlâr" adıyla meşhur olan ve tasavvuf çalışmaları alanında Hz. Mevlânâ araştırmalarında birincil kaynak olarak başı çeken bu mütevazı eser, tasavvufun en yüksek mertebelerini açıklamakta, Hz. Mevlânâ’nın türbesini, cübbesini değil; hakikatini tanıtmaya çalışmaktadır. 

Aslı Farsça olan bu değerli edebî hatıratın son dönemin önemli Mevlevî simalarından Mesnevî-i Şerîf ve Füsûsu'l-Hikem şârihi Ahmed Avni (Konuk) Bey tarafından yapılmış tetkikli tercümesini günümüz okuru için manasından herhangi bir değer kaybetmeden sadeleştirerek okurumuza sunuyoruz.

 

Hz. Mevlânâ hakkında yazılmış en eski kaynak olan bu eser daha sonra Hz. Pir hakkında yazılan bütün eserlerin temel çıkış noktası olmuştur. Kitabın yazarı Mevlânâ'ya 40 yıl talebelik yapmış ve hep yanında durmuş, gördükleri ve duydukları dışında kitaba bir şey ilave etmediği ifade edilmiştir. Eserin tercümanı son dönemin en önemli simalarından Ahmed Avni Konuk.

“Ey Feridun, bir müddet cihad-ı asgârın kumandanı oldun, bundan sonra da ahyar sancağını ele al, ebrar askerinin kumandanı ol!”

Hz. Mevlana'ya bende olmuş ve yanından ayrılmamış bir "komutan"ın yazmış olduğu menakıb kitabı Mevlevilik tarihinin en orijinal kaynaklarından biri olup, son derece önemlidir.