“Bu kitabı diğerlerinden ayıran noktalardan biri, sevgisini hayvanlara cömertçe verebilenler için yazılmasıdır.”

Dünyamıza kendi küçük gözlerinden bakıp bize bizi anlatan Cross’un insanların dünyasındaki maceralarının mizahi bir dille anlatıldığı; dostluk, aşk ve mücadelenin eğlenceli hikâyesi…

Sıkı bir eğitim almış rehber köpeklerdendi Cross; zeki ve bir o kadar da hayat dolu.

Yeni sahibi Mario ise yaşamda yolunu bulmaya çalışan bir gençti. Yolları kesiştiğinde ise ikisinin de hayatı tamamen değişecek; ayrılmaz ikili olacaklardı.

Sahibiyle beraber üniversiteye gidecek, tabii “iki ayaklıların” severek içtikleri kahvenin ve kruvasanın tadına bakmak gibi muzipliklerden kendini alamayacak, Mario’nun -o henüz bilmese de- karısıyla tanıştığı o mucizevi âna şahitlik edecek ve ileride çocukları Toni’nin de en yakın arkadaşı olacaktı. Ta ki o hüzünlü son kapıyı çalana kadar…

Bu yaramaz ve eleştirmeyi seven karakter; özür dileyebilmek, sevmeyi bilmek, sadık olmak, doğanın önemini unutmamak, engelli insanların da bu hayatta bir söz hakları olduğunu hatırlamak gibi değerleri bize yeniden hatırlatacak.

Kitap okuma tutkusu nedeniyle yaşamının ilerleyen günlerinde gözlerini kaybeden ve bir rehber köpekle hayata tutunan yazarımız Emilio Ortiz bize, aslında kendisine hiç de yabancı olmayan bir hikâyeyi anlatıyor.

Kitap, görme engellilere kılavuzluk eden Cross isimli golden retrieverın gözlerinden insanların (özellikle sahibi Mario'nun ve ailesinin) onun için şaşırtıcı dünyasını anlatıyor. Dostluk, aşk, sadakat, doğa ve insan ilişkisi, engelli bireylerin toplumdaki yaşamı ve karşılaştıkları zorluklar işlenen konular arasında. Bir köpeğin sarsıcı tespitleriyle insanlığımızı ve unuttuğumuz değerleri, hoşgörüyü, uzaklaştığımız doğayı ve "bizi biz yapan" yanlarımızı hatırlatan satırlar mevcut. Kitabın başından beri Cross hayat ve enerji dolu olarak karşımıza çıkar. Kimsenin gözüne çarpmayan ayrıntıları yakalar. İnsanların derin his ve düşüncelerini bu küçük ayrıntılarla yorumlar. Bu yaramaz ve eleştirmeyi seven karakter, özür dileyebilmek, saygılı olmak, sevmeyi bilmek, sadık olabilmek, ait hissedebilmek, doğanın önemini unutmamak, bağımsızlıkla bağlılık arasında denge kurabilmek gibi değerlerin önemini vurgular.

"Doğa bizi nasıl rahatlatıyorsa, iki bacaklıları da öyle rahatlatıyordu. Her ne kadar inkâr edip bu gerçeği değiştirmeye çalışsalar da kökleri doğaya aitti. Bu yüzden özümüze, ait olduğumuz ortama dönünce doğa bize gerçekte ne ve kim olduğumuzu hatırlatıyordu. Neyse, bugünlük felsefe yapmayı burada bırakacağım. Ne de olsa alt tarafı bir köpeğim ve böyle konuşmaya devam edersem biliyorum ki beni ciddiye almayacaksınız."

Minik dostlarımız hayvanların hayatımızdaki yerini ve kendisi de görme engelli olan yazarın bir köpeğin dostluğu sayesinde yaşamını nasıl kolaylaştırdığını anlatan, yazarın şahsi deneyimlerini de okuyabileceğimiz bir metin. Bir köpeğin anlatımıyla insani yönlerimize dışarıdan bir bakış, bir eleştiri, mizahi olduğu kadar ders çıkaracağımız detaylarla bezeli. Engelli bireylerin toplumdaki yaşamı ve karşılaştıkları kimi zorlukları anlamak için sıcacık bir insani hikâye. Günümüzde insanların insanlardan çok hayvanlarla dostluk kurabilmesinin altındaki nedenleri anlayacağımız; hem eleştirel hem de mizahi yönleriyle okumaktan keyif alacağımız bir dostluk hikâyesi.