Hacı Bektâş-ı Velî Hazretleri, Anadolu özelinde Türk-İslam kültürünün oluşmasında ve doğru bir şekilde gelişip dönüşmesinde etkili olmuş en önemli isimlerden biridir. Onun, şuasını Yaradan aşkıyla gelen aşkın bir sevgiden alan barış, hoşgörü, birlik ve dirlik odaklı paradigması, meşhur geyik ve aslan, doğan ve güvercin tasvirlerinde görülebilir. Bu tasvirlerde Hâce Bektâş, bir kolunun altında sürmeli bir geyiği, diğer kolunun altında ise heybetli bir aslanı tutmakta ve şu mesajı vermektedir: "Dünyada ne zaman aslanlarla geyikler, yani av ile avcı, nefsini bir binek haline getirip bu hayhuydan azade olur, o zaman insanlık, asıl mahiyetine kavuşur." Bu sahneye eşlik eden doğan ve güvercin de yine bu zıtlıkların birliği sembolizmini ifade etmektedir. Hacı Bektâş-ı Velî ve Kâmil İnsan-Fâzıl Toplum Paradigması, bu meyanda, Hacı Bektâş-ı Velî Hazretleri ve öğretisi hakkında doğru bilinen yanlışları, suistimalleri ele alıp bunları delillerle açıklayarak kendisinin asıl öğretisini ortaya koymaya çalışıyor. Bunu yaparken de hem birincil hem ikincil kaynakları esas alarak mukayeseli bir inceleme sunuyor. Kapsamlı bir tezden yola çıkılarak yapılan bu çalışma, özellikle Anadolu'da ve Horasan'da gelişerek dünyaya yayılan maneviyat ve hoşgörü yüklü bu tasavvufî anlayışın doğru idrak edilebilmesi için önemli bir kaynak.

"Hacı Bektâş-ı Velî, 'kâmil insan-fâzıl toplum' ideali için belirlediği ilâhî sevgi esaslı 'davranışlar kuramı' ile, barış ve hoşgörü temelinde uygulamalarla, sadece mensubu olan zümrelere değil, bütün insanlığa açılarak sevgi dağıtmayı hedeflemiştir."