Deniz yalnızca bir coğrafya değildir; geçmişle bugünü birbirine bağlayarak bundan bir gelecek kuran öğeler içerir. Dr. Funda Songur bu eserde Bahriye Nezareti’nin kurulduğu 1867 yılı ile birçok askerî yaklaşımın farklılık arz etmeye başladığı 1914 yılları arasına odaklanarak Osmanlı Bahriyesinin lojistik imkân ve kabiliyetlerini ortaya çıkarıyor. “Modern donanmalar çağının başlangıcında Osmanlı Devleti’nde bahriye lojistiği nasıl yönetiliyordu?” sorusuna cevap arayarak Osmanlı Devleti’nin hüküm sürdüğü coğrafi sınırlar kapsamındaki donanma üslerinin modernleşme yeterliliğini inceliyor.

Kitapta aynı zamanda Osmanlı sularında seyir halinde bulunan yabancı devletlerin donanma gemileri tarafından gerçekleştirilen lojistik faaliyetler de inceleniyor ve tarafların imkân ve kabiliyetlerini kıyaslama olanağı sunuluyor.

Osmanlı bahriyesinin lojistik unsurları şu ana kadar tabiri caizse pek ele alınmamış. Bu kitap, belki de ilk olarak Osmanlı bahriyesinde lojistik ana başlığı altından Osmanlı deniz kuvvetlerinin lojistik imkanlarını, lojistik kabiliyetlerini ve üslerinin durumunu bir bütün olarak ele alan tek eser. Bu özellik de kitabı Osmanlı bahriyesi üzerine yazılan diğer çalışmalardan ayrıştırmaktadır.

Özellikle dünya savaşlarından sonra oldukça popülerlik kazanan lojistik kavramı bugün hem askeri hem sivil alanda sıkça kullanılmakta ve birçok bilim insanının da çalışma sahası olarak ilgisini çekmektedir.

Osmanlı Bahriye Nezareti'nin kurulduğu 1867 yılından Osmanlıların denizcilikte yeni bir konsepte geçtiği 1914 yılına kadar olan dönemde Osmanlı bahriyesinin lojistik unsurlarını ele alan bu eser alanında ilk olması hasebiyle büyük bir boşluğu doldurmaktadır.